HOMEOPATIA KLASYCZNA JAKO METODA HOLISTYCZNA
Leczenie holistyczne to leczenie, w którym „człowiek – pacjent, klient” jest układem
całościowym i należy podejść do niego, jako do całości, nie ograniczając się do leczenia
określonego chorego narządu lub konkretnej choroby. Homeopatia charakteryzuje się
właśnie takim holistycznym podejściem do klienta. Traktuje ona klienta, jako
indywidualność, która składa się z ciała, umysłu i duszy. Homeopatia jest nauką, która
leczy choroby ostre i przewlekłe zgodnie z prawami natury. Metoda ta opiera się na
zasadach starszych od Hipokratesa. Twórcą homeopatii był przed ponad 200 laty dr
Hahnemann.
Homeopata dokładnie rozpatruje objawy psychiczne i fizyczne, charakter,
przyzwyczajenia i reakcje klienta. Skupia się na człowieku, jego objawach, a nie na
chorobie. Nie wystarczy analiza jedynie fizycznych symptomów chorego. Niezbędna jest
troska nie tylko o stan jego ciała, lecz także emocji, umysłu i ducha, które wzajemnie
wpływają na siebie i przenikają się nieustannie.
Jedną z podstaw medycyny holistycznej jest to, że nie można zgłębiać człowieka i jego
stanu zdrowia i choroby, nie biorąc pod uwagę świata, który go otacza. Człowiek w świecie jest niczym mikrokosmos w makrokosmosie. Podlega takim samym,
nieustannym zmianom pochodzącym z zewnątrz, a jego mechanizmy adaptacyjne,
poprzez ciągłe dostosowywanie się do zmian środowiska zewnętrznego, pozwalają na
swobodne utrzymywanie stanu równowagi i zdrowia, zwanym homeostazą. Utrata owych
zdolności i mechanizmów regulacyjnych sprawia, że zaczyna brakować nam harmonii i zaczynamy chorować. Tak, jak we wszechświecie wszelkie zjawiska podlegają
wzajemnym interakcjom i pozostają we wzajemnych ze sobą zależnościach, tak i w ciele
ludzkim istnieje szereg zależności i uwarunkowań, a jeden narząd lub funkcja nie może
istnieć bez drugiego. Dlatego nie można rozpatrywać poszczególnych części organizmu
oddzielnie, w oderwaniu od całości. Jeśli rozpatrujemy chorego człowieka, jako całość,
niezbędne jest, aby dostrzec nie tylko jego ciało fizyczne, ale także umysł, intelekt i emocje. Te wszystkie aspekty są istotne w przebiegu
każdego procesu chorobowego.
Zazwyczaj bowiem choruje nie tylko ciało, ale choroba dotyczy całego organizmu. Nie
mówimy przecież, że „mój żołądek źle się czuje”, lecz „ja się źle czuję”. W homeopatii nie
rozdziela się człowieka na poszczególne układy i narządy – terapeuta nie zajmuje się np.
tylko układem pokarmowym lub tylko chorym gardłem, z pominięciem pozostałych
organów i bez uwzględnienia innych czynników, które mogą mieć wpływ na ogólny stan
pacjenta. W terapii homeopatycznej ważne są wszystkie aspekty związane z pojawieniem się choroby. W pierwszej kolejności rozpatruje się
oczywiście symptomy
fizyczne, z którymi klient pojawia się u terapeuty. Będzie to np. ból, stan zapalny,
wysypka, opryszczka, przeziębienie czy biegunka. Objawy te jednak nie mówią nic o indywidualnym sposobie reagowania danego pacjenta. Można śmiało stwierdzić, że
homeopatia, jako metoda holistyczna jest sposobem leczenia „szytym na miarę” i dopasowanym indywidualnie do każdego klienta i jego aktualnych potrzeb na każdej
płaszczyźnie. Leki homeopatyczne (remedia) pomagają człowiekowi odnaleźć stan
równowagi oraz samemu zwalczyć występujące objawy. Według WHO "Zdrowie jest
pełnią fizycznego, psychicznego i społecznego dobrostanu, a nie tylko brakiem choroby
lub kalectwa". Zdrowie to stan harmonii. W tym stanie ciało wraz ze wszystkimi swoimi
narządami znajduje się w rytmicznej i skoordynowanej zgodności z intelektem i duszą.
Panuje zgoda, spokój i radość, a człowiek jest w stanie normalnie jeść, myśleć.
Wszystko pokonuje bez bólu i stresu. Za utrzymanie tego stanu odpowiada siła życiowa
(system odpornościowy, obrona). Przypomina ona wielki magazyn energii i posiada
wielką moc, aby przeciwstawić się nadmiernemu stresowi, ekstremalnym temperaturom i nieprzewidzianym sytuacjom. O ile magazyn ten wciąż świadomie i odpowiednio
napełniamy to jesteśmy bezpieczni i pozostajemy zdrowi. Natomiast ludzie słyną z konsumpcji, zużywają swoją energię poprzez monotonny styl życia, jedzą byle co,
karmią się „złymi wiadomościami”, czyniąc tak niewiele dla naszego ciała i ducha, a nawet mu szkodząc. Choroba natomiast jest skutkiem wyczerpania się naszej siły
życiowej. Wówczas bakterie, wirusy, pasożyty stają się zagrożeniem dla naszego ciała, a osłabiona siła życiowa ulega atakom wrogo nastawionego otoczenia i alarmuje nas
sygnałami ostrzegawczymi w formie objawów. Choroba jest rozstrojeniem naszego
instrumentu. Gdy choć jedna struna w gitarze będzie niedostrojona (chora), to zabrzmi
fałszywy ton, który zaburzy nam harmonię, równowagę.
Homeopatia posługuje się lekami w bardzo małych ilościach, przygotowanymi według
zasad potencjonowania (rozcieńczania i wstrząsania). Remedia homeopatyczne nie są
toksyczne, nie mają szkodliwych działań ubocznych, zatem mogą być stosowane przez
wszystkich zarówno przez niemowlęta, jak i kobiety w ciąży.
Zarzuca się homeopatii, że jej działanie jest efektem placebo – zarzut ten został odparty
poprzez wyraźne i powtarzające się sukcesy lecznicze u niemowląt, zwierząt oraz roślin.
Za czasów Hahnemanna homeopatia znalazła zastosowanie w leczeniu epidemii, np.
szkarlatyny czy cholery oraz w wszelkiego rodzaju stanach ostrych. A w związku z sukcesami w leczeniu chorób przewlekłych zyskała sławę na całym świecie.
Leczenie homeopatyczne jest tak skuteczne, ponieważ obejmuje swym zasięgiem cały
organizm. Samopoczucie pacjenta i jego indywidualne odczuwanie choroby stanowią
priorytet w ustalaniu strategii leczenia i wyborze odpowiedniego leku. Jedynie
rozpatrując pacjenta w ujęciu holistycznym, można uzdrowić go całkowicie i w trwały
sposób usunąć dolegliwości chorobowe.
